Onze vierde winterreis naar de states 2009

Woensdag 4 februari 2009



Vandaag is het zover! Onze vierde reis naar de States is een feit!

We gaan op tijd eruit, pakken de laatste dingetjes in stappen in de auto om Andy op te halen die straks onze auto weer mee naar huis neemt en ons over 3 weken weer ophaalt.

Onderweg naar Schiphol komen we bij de beroemde Hollandse brug even in de file maar de rit loopt voor de rest lekker soepel.

Op Schiphol halen we onze E-ticket en paspoort door een apparaat en onze boardingpassen rollen er heel gemakkelijk uit. Wat grappig, dit hadden we nog nooit zo gedaan, nu kan het niet anders meer. Bagage op de band, langs de douane en eerst even een lekker bakje koffie met een broodje.

Mijn vakantie begint eigenlijk altijd op Schiphol; de sfeer, de vliegtuigen en vooral het heerlijke "mensen kijken"!

Als we het lopen een beetje zat zijn gaan we langzaam aan naar de gate. Ik kijk nog even voor een boekje in een winkeltje en loop zowat tegen Beau van Erven Doorns op... Als ik het bij terugkomst aan Marcel vertel, komt Beau net aanlopen en gaat bij dezelfde gate als ons zitten. Hij vliegt dus ook naar LA vandaag.

Als we op onze plekken in het vliegtuig zitten komt er een heel leuk meisje naast ons zitten. Al snel raken we aan de praat en het blijkt dat ze voor een half jaar naar Nieuw Zeeland gaat om te studeren. We kletsen honderduit en voor we het weten stijgen we op en zitten we op 10 kilometer hoogte.

De reis zelf verloopt aardig rustig, boven Canada hebben we een beetje turbulentie. Ikzelf heb het best zwaar deze 9,5 uur; ik kan op een of andere manier mijn "draai" of noem het liever "zit" niet vinden en dan duren die uren lang! Ik heb vaak heen en weer gelopen maar wilde natuurlijk niet de hele tijd mijn buurvrouw lastig vallen...

Eenmaal boven Utah ben ik bij het raampje gaan zitten en zag ik allemaal herkenbare dingen, wat een feest om hier weer te vliegen. Las Vegas was heel duidelijk te zien en toen we bijna bij LA waren vlogen we over het Big Bear gebied waar je de mensen vanuit het vliegtuig kon zien skieën, zo grappig!
Als we zijn geland op LAX verloopt alles ook weer heerlijk soepel; de immigration is zo gepiept, koffers zijn er snel en voor we het weten zitten we in de Alamobus naar het verhuurstation. Daar aangekomen kunnen we weer uit genoeg auto's kiezen alleen zijn er gewoon helemaal geen Chevrolets meer! Dus nemen we, net als vorig jaar, een Toyota 4 runner; een lichtgrijze deze keer.
Koffers erin en op weg naar hw. 105 east. We kennen de weg in deze omgeving nu aardig dus het is zo gevonden. De weg is druk, het is 16.30 en de spits is al begonnen.
Het wordt langzaam donker en daarmee wordt het rijden voor Marcel ook zwaarder; we zijn eigenlijk allebei heel erg moe van de reis en dan valt zo'n rit van 1,5 uur echt niet mee.
We zijn dan ook erg blij als we de afslag La Verne zijn en na 5 minuten ons hotel, Rodeway Inn in Pomona zien.
Vorig jaar hebben we hier ook geslapen; we hebben waarschijnlijk indruk gemaakt want de eigenaar herkende ons! We kregen dezelfde kamer als vorig jaar en het voelde zowaar een beetje als "thuiskomen"
Na heel even te zijn bijgekomen gaan we naar de Albertsons om de hoek om wat drinken te halen. Eten halen we bij de wokexpress en we nemen het mee naar de kamer. Ik ben bijna te moe om een hap naar binnen te krijgen en kruip na een halve maaltijd lekker onder de dekens.
Zoals verwacht wordt ik vroeg wakker; het is 1 uur. Ik geef niet toe en slaap gelukkig weer in.



Donderdag 5 februari 2009

Om 4 uur heb ik de wekker nog een keer gezien en om 7 uur ben ik echt wakker.
We gaan eruit en kijken even naar het weerbericht voor het weer van vandaag. Het ziet er helaas slecht uit. Er wordt heel veel regen voorspeld..iets wat moeilijk te geloven is want als we naar buiten kijken zien we stralend weer met een heerlijke zon.
Voor de dagen erna is het al niet veel beter. We besluiten toch naar de dragracebaan te gaan en te kijken hoelang het mooi weer blijft.

Bij Albertsons halen we even de "grote" boodschappen: trays met flesjes drinken, chips en andere lekkere dingetjes.
Dan nemen we de voor ons bekende weg naar Fairplex waar de dragstrip van Pomona ligt.
Bij de kassa besluiten we om alleen een kaartje voor vandaag te kopen; morgen zien we wel of er nog kaartjes voor de mooie plekjes zijn.

Weer vol verwondering lopen we langs alle trailers van de rijders en kijken onze ogen uit naar al het moois wat hier staat. Bij het team van de europeaan Urs Erbacher staat meneer zelf ook. Ik trek de stoute schoenen aan en vraag of ik met hem op de foto mag. Hij komt over het hekje en poseert uitgebreid samen met mij voor een foto, lachen! Ik vertel hem dat we uit Nederland zijn gekomen en speciaal voor deze races in deze periode een reis maken. Hij heeft het druk want een echt gesprek komt er niet van.

De zon schijnt nog steeds volop en Marcel komt erachter dat hij zijn zonnenbril gewoon is vergeten mee te nemen uit Nederland. We kijken even rond en vinden al snel een leuk modelletje in de Nitro-mall voor $10,-. Dat is wel even andere koek dan de $ 400,- die ze in de Oakleystand durven te vragen. En ja, dan blijven we Hollanders he?
Als we naar de tribunes lopen zien we dat de lucht in de verte langzaam dicht begint te trekken, als dat maar goed gaat..... Na een paar minuten krijgen we een smsje van Martin en Peter (2 vrienden van ons die op dat moment ook op vakantie zijn in Californië en waar we bijna traditiegetrouw de donderdag met zijn allen naar de dragraces gaan) om te vragen waar we zitten. Op het moment dat Marcel terugbelt zien we ze al lopen en komen ze gezellig bij ons zitten. We kletsen honderduit want hun zitten hier al een week en hebben al van alles meegemaakt natuurlijk.
Na een aantal races gebeurt dan toch waar we bang voor waren: het begint te regenen.
Het gaat steeds harder regenen en we vluchten onder de tribunes om te schuilen.
Het is wel gezellig hoor met wat drinken en wat lekkers maar na een uurtje kleunen besluiten we om toch weg te gaan. Het hoost werkelijk op dat moment en zoals vanmorgen al op tv werd gezegd zou het nog wel de rest van de dag zo blijven...
Peter verteld over het Chevrolet Pickupje uit 1976 wat Martin heeft gekocht. Het is een hele leuke auto met een goede motor erin, ze zijn er al hele stukken mee weggeweest. Marcel loopt al langer met het idee om zo'n auto aan te schaffen en als hij hem ziet staan (in de stromende regen!) is hij meteen verkocht. Letterlijk en figuurlijk! Martin wil het eerst niet geloven, maar verkocht is verkocht!
We nemen afscheid en spreken af om elkaar nog een keer te zien.
We rijden terug naar het hotel en eten aan de overkant bij Homekitchen Cafe. Het valt erg tegen. Maar we hebben redelijk gezond gegeten. Vandaag vroeg naar ons mandje met de stromende regen tikkend op het platte moteldak.



Vrijdag 6 februari 2009

Vanmorgen weer vroeg wakker, 3 uur, maar ook nu weer niet toegegeven en verder geslapen op het ritme van de regen op het platte moteldak. Want het stort!
Als we om 7 uur het nieuws aanzetten zien we dat er zelfs modderstromen zijn geweest vannacht en dat er diverse wegen onder zijn gelopen....we balen natuurlijk stevig, want er wordt niet geraced als het nat is...
We halen even broodjes en drinken bij Albertson en het blijft regenen.
Op dat moment besluiten we om niet naar de dragraces te gaan en er maar een dagje Hollywood van te maken.
Eerst gaan we de andere kant van de Foothill blvd. (waar ons hotel aan zit) eens verkennen. Wie zien allerlei leuke winkels en nemen even een lekkere capucinno bij Starbucks.
De rest van de winkels bekijken we later in de middag nog wel.
We gaan de snelweg op, op weg naar Hollywood blvd. Het is echt heel slecht weer! Het blijft

gieten en de hoge torens van Downtown verdwijnen in de wolken. Eenmaal op Hollywoodblvd. aangekomen is het, tot onze grote verbazing, superdruk! Ze zijn blijkbaar al erg druk doende met de voorbereidingen van de Oscaruitreiking die over pas over 2,5 weken worden uitgereikt maar waar ze nu al allerlei stukken aan het afsluiten en opknappen zijn...
We zijn hier 4 jaar geleden ook geweest en de parkeerplaats waar we de auto toen kwijt konden is nu volgebouwd. Waar we ook kijken en zoeken; of het is vol, of het is afgesloten.
En omdat het toch rotweer is, besluiten we om alleen even te gaan eten. We vinden een Denny's op Sunsetblvd. waar nog parkeerruimte is. Ze zijn duidelijk niet echt voorbereid op dit natte en koude weer want de wind staat pal op de ramen en het tocht aan alle kanten. Overal zitten mensen met hun jassen aan, best een raar gezicht!
Het eten is wel lekker en de bediening prima.
Na het eten kijken we nog even bij de winkeltjes in dit block en stappen dan in de auto terug naar Pomona.
Daar shoppen we in de winkels die we vanmorgen gespot hadden. Bij Ross dres4less vind ik een paar mooie t-shirts voor heeel weinig!
We doen nog even wat boodschapjes en nemen eten mee voor in het hotel.
Daar kijken we nog even naar wat het weer allemaal veroorzaakt heeft en gaan vroeg slapen!

Zaterdag 7 februari 2009

Het heeft behoorlijk geplenst en worden we weer wakker met regen...Vandaag dus weer geen dragrace...
Omdag we morgenvroeg weer verder gaan, balen we enorm dat we maar zo weinig hebben gezien.
Na een ontbijtje uit de supermarkt bellen we Peter om te kijken of ze vandaag "thuis" zijn; Peter en Martin logeren bij Peter zijn neef die in Huntington Beach woont.
Marcel wil even kijken of hij alvast onderdelen kan kopen voor zijn pickupje; een Chevrolet Scottsdale Sidestep uit 1976.
We stappen in de auto en komen onderweg echt superdreigende luchten tegen en ook nu weer flinke regen. Na een goede 3 kwartier rijden komen we bij het huis van Hein aan. Hier is nog niemand, ze zijn waarschijnlijk ook buiten de deur aan het ontbijten, en tot onze grote verbazing zien we nog een pickupje staan. Marcel belt Peter om te vragen hoe laat ze ongeveer thuis komen en vraagt van wie die andere pickup is; blijkt dat Peter bijna dezelfde als ons heeft gekocht! Dat is grappig als we naar meetings gaan!
Het kon nog wel even duren voor ze er weer waren en dus gaan we naar de Starbucks verderop voor een bakkie koffie en wat lekkers.
Als we terugrijden komen ook zij net weer aan en worden we vrolijk verwelkomt door Hein en dochter Lydia van 7. Debby, Hein zijn vrouw, is er niet bij, die is in de gym en komt later.
We kletsen heel wat af buiten (het is zowaar droog geworden!) en we bewonderen Lydia haar playhouse in de achtertuin. Geweldig!
Omdat Peter en Martin nog wat inkopen voor de auto's moeten doen vragen wij aan Hein of hij nog een leuke mall weet. Hij raadt ons de "Mainplace Santa Ana" aan.
Ik zoek het even op de kaart op en na uitgebreid afscheid van iedereen te hebben genomen zijn we na een half uurtje op de plaats van bestemming.
Het ziet er goed uit! Een supergrote Macy's waar we al snel diverse leuke kleding inslaan, het is uitverkoop!
Bij de Panda Express in de foodcourt eten we even wat en na 2 uur shoppen houden we het voor gezien. Het weer is nog niet zo fraai, er zijn droge periodes maar de dreiging van weer een bui hangt steeds in de lucht.
In Pomona tanken we voor de eerste keer. $ 2,01 per gallon, voor $36,- zit de tank weer vol voor onze rit naar Las Vegas morgen!

Zondag 8 februari 2009

We staan vroeg op en zien dat het nog steeds regent. We pakken alles in en checken uit.
Al snel zitten we op de prachtige hw. 15 die ons vandaag naar Las Vegas brengt.
Tot onze verbazing klaart het steeds meer op en rijden we na een uurtje zelfs vol in de zon, super!
Bij de aflag Calico gaan we naar Peggy Seu's een superleuke jaren 50 diner waar we heerlijk ontbijten. We kijken werkelijk onze ogen uit naar alle authentieke dingen daar! Zelfs de serveersters zijn authentiek...
Inhet winkeltje koopt Marcle een leuk t-shirt en na het stevige ontbijt rijden we op ons gemak weer verder. We geniet van de uitzichten en de natuur onderweg, wat is het hier toch mooi!
Na de grens met Nevada gaan we eraf om naar de Primm outletstores te gaan. Bij de Nikestore slaan we gruwelijk in, het is echt goedkoop! Volgeladen met tassen snuffelen we nog even in andere winkels en eten een broodje in de foodcourt.
Alles in de auto en op naar hotel New York New York waar we de komende twee nachten verblijven.
Het inchecken gaat soepel en en hebben een mooie kamer met stripview richting de vliegvelden. Wat een uitzicht zeg!
Snel doen we even wat makkelijks en vooral wat warms aan. We voelde net al dat het behoorlijk koud was en het waait behoorlijk.
We lopen een stuk over de strip maar krijgen het steeds kouder. We besluiten terug te gaan naar het hotel en ons daar binnen te gaan vermaken.
We gokken wat en gaan dan naar de bar at timessquare waar gezellige livemuziek van 2 muzikanten op piano's klinkt. We vinden een plekje aan de bar en nemen een lekker biertje ($ 7,- per plastic glas, slik!) Maar het is gezellig, we hebben vakantie, dus wie doet ons wat?
De muzikanten spelen verzoeknummers die je op een papiertje kunt zetten en bij hun moet inleveren. Ze kunnen goed spelen en het is echt heel leuk hoe ze het doen.
Als we honger krijgen eten we wat in restaurant America. Het is goed en lekker!
We kijken nog wat rond in de winkeltjes van het hotel en gaan ook vandaag vroeg ons mandje in.

Maandag 9 februari 2009

We zijn weer vroeg wakker maar vinden het niet erg. Op de toppen van de bergen achter het vliegveld zijn we dat het gesneeuwd heeft, het zal dus ook nu wel koud zijn!
Als we langs de gokkasten naar de uitgang lopen gooit Marcel voor de gein wat geld in een kast.
Hij drukt en tot onze grote verbazing wint hij $ 45,-! Dat is nog eens een leuke start van de dag!
We hebben de wandelschoenen aan en lopen op ons gemak naar de Fashion Show Mall waar we in de zon op het terrasje van Starbucks een lekker bakkie nemen.
Bij de Levistore vind Marcel zijn broeken en ook vinden weer mooie gympen voor Valentijn.
Na het shoppen eten we wat in de foodcourt en lopen terug naar Ceasars Palace waar we ook nog even winkelen.
We lopen terug naar het hotel en nemen dan de auto naar de Nascarshop en de Stratosphere tower. We genieten ook deze 4e keer boven in de toren weer van het superuitzicht over Las Vegas en de wijde omgeving.
In de winkeltjes kopen beneden slagen we voor wat leuke dingetjes voor Fenna; het dochtertje van onze oude buurtjes die op 1 februari is geboren. Het is heerlijk kitch, maar zoooo leuk!
We stappen weer in de auto en rijden niet gelijk terug naar het hotel maar gaan even langs de Harley store om voor de collega van Marcel een mooi shirt te kopen.
We slagen goed en vergapen ons weer aan alle mooie bikes!
Dan gaan we op ons gemakje terug naar het hotel waar we een pizza ophalen die we op de kamer, in de luie fautuils met de voeten omhoog en uitzicht op de strip, opeten!
Na even lekker uitgebuikt te hebben gaan we nog even naar beneden om wat te gokken en te kijken naar mensen, dat blijft toch leuk!

Dinsdag 10 februari 2009

We staan supervroeg op en zien dat de zon achter de bergen omhoog probeert te komen, dat beloofd een mooie dag te worden!
We pakken alles weer in, checken uit en gaan eerst even tanken voordat we verder gaan, er staat weer een gehoorlijke rit op de planning!
Om 7:30 staan we al bij de ingang van Lake Mead en kopen een parkenpas bij de ranger. Als eerst gaan we bij Calville Bay kijken, hier hebben we echt een prachtzonsopkomst.
De Northshoredrive verrast ons allebei, het is echt een supermooie weg! Mooie uitzicht, mooie natuur, gewoon helemaal goed!
Bij Echobay slaan we ook weer af en zien we een paar berggeiten langs de kant. Ik kan nog snel een foto maken want zodra ze ons in de gaten hebben zetten ze het op een lopen!
Echo Bay is echt heel mooi, je hebt hier prachtige uitzichten over Lake Mead en de gekleurde bergen.
We rijden verder en moeten stoppen voor wegwerkzaamheden. Na een kwartier wachten mogen we eindelijk door en zijn we voor we het weten bij de Valley of the Fire. Geen ranger dit keer en dus geld in een envelop en de permit achter de voorruit. Wat is het hier mooi zeg! De stenen zijn echt vuurrood en de rotsformaties zijn heel bijzonder! We stoppen regelmatig om ons te vergapen aan al het moois!
Door het park heen rijden we naar hw 15 north en stoppen in Mesquite bij een casino om wat te eten.
We rijden lekker door naar Arizona en bij Hurricane genieten we van de prachtige uitzichten. Wat is dit stuk Amerika toch mooi! In Hurricane nemen we de 59 richting Kanab. Het is wel grappig, we hebben hier 2 jaar geleden geslapen toen we uit Zion kwamen en herkende een heleboel. Op de 59 zien we aan onze linkerkant dat Zion flink in de sneeuw ligt. Helaas gaan we dit jaar niet naar dit park maar we hadden het graag willen zien zo wit!
In Kanab nemen we een kamer in de Parry Lodge, een oud motelletje met vergane glorie maar wel heel gezellig! Vroeger hebben hier allerlei beroemde filmsterren geslapen en dat is toch leuk.
Te voet gaan we Kanab bekijken en komen erachter dat hier eigenlijk heel weinig is, vooral in de winter...
Wel vinden we een heel leuk klein restaurantje: Grandma Tina's. Hier eten we echt heerlijk en genieten van de locals die hier ook komen en het feit dat iedereen elkaar kent en over iedereen en alles verhalen hebben..
In het motel kijken we nog even naar de weersberichten van morgen. Het ziet er redelijk uit, ik ben benieuwd!

Woensdag 11 februari 2009

Tijdens het ontbijtje in het motel zien we op tv dat er erg slecht weer wordt verwacht in Colorado. En laat dat nou net onze bestemming zijn voor morgen....we weten nu dat als ze slecht weer voorspellen het ook echt slecht weer wordt en besluiten om vanavond de route even flink bij te stellen. Ik ben blij dat we nog geen motels geboekt hebben, nu zijn we lekker flexibel over waar we heen kunnen.
Vanuit Kanab gaan we eerst een stukje terug en nemen dan de alt 89 richting JacobsLake. Hier moet een lekkere bakkerij zitten volgens Yeehaw van het forum maar op een of andere duistere manier rijden we er voorbij... Ik heb wel een grote vrachtwagen gezien en waarschijnlijk lag het daarachter, ik dacht dat het gewoon een parkeerplaats was.. (sorry Yeehaw!)
Het is hier wel mooi hoor! Er ligt nog vollop sneeuw en de uitzichten zijn echt super!
Langs Marble Canyon rijden we naar de Navajo Bridge, dit zijn eigenlijk 2 bruggen naast elkaar; 1 voor het motorverkeer en voor alleen voetgangers en fietsers. We genieten van al het moois maar het is wel koud!
We nemen de 89 north richting Page en stoppen bij Horseshoebend om deze klein trail te lopen.
Helaas voor ons staat de zon niet zo hoog en valt een deel van de bocht in de schaduw. Maar het is hier wel mooi. Page is trouwens toch een van onze favoriets plekjes, er is hier zoveel moois te zien!
We eten even wat bij Denny's (dit is naar onze mening dé Denny's van Amerika met absoluut het allermooiste uitzicht over Lake Powell en de Glen Canyon Dam) en tanken voor $ 1,76 per gallon.
We rijden langs Antalope Canyon richting Kayenta en besluiten dat we toch het 4 statenpunt willen bekijken.
4 corners op zich stelt niet veel voor, maar wij vonden het erg leuk om er grappige foto's te maken.
Op de terugweg op de hw 191 richting Chinle valt het ons op hoeveel sneeuw er hier nog ligt. Het is prachtig om die rode rotsformaties met de witte sneeuw te zien.
In Chinle nemen we het Best Western hotel en checken even onze mail ed. Daarna nog wat boodschapjes. We zijn een van de weinige toeristen hier en voelen ons een vreemde tussen al het indianenvolk wat hier loopt.
In het restaurant bij het hotel eten we die avond heerlijk en na het eten stellen we onze planning bij. Ook vandaag weer vroeg het mandje in na deze vermoeiende dag.

Donderdag 12 februari 2009

Vandaag gaat ook de wekker weer op tijd en staan we vroeg op. Het is koud geweest vannacht, we waren blij dat er wat extra dekens in de kamer waren.
We checken uit en rijden dan lekker vroeg het park Canyon de Chelly in. Ik vind de ingang alleen al een beetje raar, het is net een gewone weg waar gewoon ook mensen wonen. We nemen de Southrim en zien onderweg een paar paarden gewoon los lopen langs de weg, dat is dus oppassen geblazen! Als we bijna bij een van uitkijkpunten zijn (de wegen zijn bedekt met sneeuw dus het is voorzichtig rijden) steekt er ineens een coyote over! We schrikken en zijn verbaasd tegelijk...
Het plaatje wordt compleet als er een ineens een bizon aan de kant van de weg bij een boerderij staat...We kijken bij de verschillende uitkijkpunten en genieten van de uitzichten hoewel we wel op sommige plekken door wel 30 cm sneeuw moeten lopen om bij de hekken te kunnen komen.
En het is zoooo koud! (10 f/-12) en dat met een snijdende wind.. Het is dus kijken, genieten, foto's maken en dan weer snel de auto in om op te warmen en naar het volgende punt te rijden...
Als we het park weer uitrijden gaan we via Chinle naar Ganado waar we even bij het Humble Trading Point langsgaan en ons door de enthousiaste beheerder uitgebreid laten inlichten over de geschiedenis van die gebouw. (leuk en echt intressant!) Hij was volgens mij blij dat hij iemand zag ;-)
Dan rijden we door richting Gallup maar gaan eerst nog bij Window Rock langs. Eerst rijden we te ver maar na even zoeken vinden we de plek. Het is een indrukwekkende plek die voor de Navajo min of meer heilig is. Het is een prachtig stukje natuurwonder!
Dan zetten we toch echt koers naar Gallup waar we eerst even wat eten want we hadden vanmorgen niet ontbeten en hebben behoorlijk trek!
We bekijken nog wat winkeltjes en nemen dan de 40 east naar Albuquerque en rijden door naar Santa Fe.
Tomtom brengt ons in een keer waar we moeten zijn en er is gelukkig een parkeerplaats naast het hotel The Francis Inn, echt midden in het oude centrum!
We onderhandelen wat met de baliemedewerker en krijgen dan voor een heel mooi prijsje ($70,)een hele schattige authentieke kamer met erg mooi uitzicht. We zetten snel de koffers in de kamer en plakken de parkeervergunning op de autoruit en lopen dan het centrum in.
Wat is het hier leuk zeg! Allemaal kleine winkeltjes en de gebouwen zijn zoveel mogelijk authentiek in adobestijl gebouwd. Zelfs de "nieuwbouw".
Als we bij de Plaza komen is het een beetje een zooitje, er wordt verbouwd en het plein is voor een groot deel afgezet. We lopen winkel in, winkel uit en vergapen ons aan alle pepperstrings, mexicaanse kunst en curiosa.
Ik koop wat kaartjes voor het thuisfront die we onder het genot van een paar biertjes in een leuk cafeetje schrijven.
Vanavond hebben we trek in pizza en we vinden een leuke kleine zaak op de eerste verdieping van een van de kleine mall's: The Rooftop (aanrader!) We eten en drinken echt heerlijk!
Na nog een rondje door de leuk straatjes houden we het voor gezien. In het hotel drinken we nog wat aan de bar en we checken nog even de mail en het weer voor morgen op de algemene computer en vallen dan moe maar voldaan heerlijk in slaap!

Vrijdag 13 februari 2009

Ook vandaag weer vroeg uit de veren. Ook vannacht is het koud geweest. We moeten na het uitchecken onze autoruiten zelfs krabben.
Op vandaag heb ik me echt verheugd; we gaan naar Kasha Katuwe Tentrocks. Na zoveel positieve verhalen op het forum te hebben gelezen wilde ik dit park natuurlijk met eigen ogen zien! Iets voor 8 uur komen we er aan en de toegangspoort is nog gesloten. We wachten, en wachten, en wachten maar zelfs om 9 uur is er nog niemand... Op een gegeven moment komt er nog een auto; hij stopt, kijkt even, en rijdt dan weer weg. Na nog een kwartier besluiten we het voor gezien te houden, waarschijnlijk is het park dus vandaag "zomaar" dicht...eigenlijk ben ik heel teleurgesteld hierover, ik had het zo graag willen zien! (of zou het door vrijdag de 13e komen? ;-)
We besluiten om door te rijden tot Soccoro en nemen daar een brunch. Met volle buiken nemen we de weg richting Alamogordo, dit is echt genieten, wat een mooie weg! We komen langs Valley of Fires maar dit ziet er voor ons niet echt superintressant uit en we besluiten dan ook om verder te rijden.
In Alamogordo zoeken we een hotel, Best Western ziet er leuk uit en we kunnen voor een leuke prijs een kamer krijgen. We gaan daarna het stadje even verkennen en doen een paar boodschappen bij de enorme Wallmart.
Het is hier echt superlekker weer en met de stoelen uit de kamer gaan we heerlijk voor de hotelkamer zitten in de zon.
Als we honger krijgen lopen we naar Applebee's die een stukje verderop zit. Het is druk en we moeten even wachten voor we een plekje hebben. Er zijn in het restaurantl veel leuke aktie's van verliefde die hun liefje met de meest grote ballonnen, plucheberen en bloemen verrassen voor valentijnsdag morgen, leuk!

Zaterdag 14 februari 2009

Vandaag hebben we de wekker niet zo heel vroeg gezet en slapen een beetje uit voor ons doen. We nemen een ontbijtje in het hotel, wat overigens goed smaakt!
Na het uitchecken gaan we nog even naar de Walmart om een nieuwe riem voor Marcel te kopen (de enige die hij mee had ging vanmorgen kapot) en ik ga naar het postkantoor om de kaartjes die we gister geschreven hebben te posten. Het weer is echt super, het is lekker warm en de zon schijnt uitbundig, het beloofd een hele mooie dag te worden!
We rijden naar de ingang van het park wat we vandaag gaan bezoeken; White Sands.
Als we de weg van het park oprijden loopt er zomaar een roadrunner voor de auto! Ik had natuurlijk mijn camera nog niet standby en dus was hij meep meep ook weer zo verdwenen!
Wat is het hier ontzettend mooi zeg! We gaan naar de eerste parkeerplek en lopen de heuvel op om de zandduinen te bekijken. Marcel grapt nog dat onze Kale Duinen ook mooi zijn en hier wel wat op lijken maar dit is natuurlijk veeel mooier! Het zand is echt bijna wit dit geeft echt een

heel apart effect, helemaal met de zon erop!
We rijden naar de boardwalk en lezen de vele infoborden over de flora en fauna van het park.
Dan pakken we de auto en rijden de loop in het park. We beklimmen nog wat heuvels en genieten van het uitzicht. Een stukje verder zijn een aantal kinderen met een soort zitsleetjes van de duinen aan het glijden. Dit geeft mij een beetje dubbel gevoel; aan de ene kant leuk voor de kids maar aan de andere kant vind ik het ook een beetje zonde van al dit moois..
Op de terugweg stoppen we even bij het winkeltje om wat souvenirtjes te kopen.
We zetten koers naar Las Cruces waar we even tanken en een broodje eten bij Subway. Hierna gaan we richting onze eindbestemming voor vandaag: Wilcox.
Ook vandaag nemen we weer een Best Western hotel. We krijgen een mooie kamer. We gaan even shoppen bij Saveway en een kleding outlet.
Vandaag eten we bij de pizzahut waar alles in het teken staat van valentijnsdag vandaag, leuk, maar ook erg druk.. het duurt erg lang voordat we de pizza krijgen maar krijgen hierdoor wel de drankjes en het voorgerecht gratis! Het smaakt goed.
We kijken nog even tv op de kamer en gaan ook vandaag weer vroeg slapen, moe van alle indrukken!



Zondag 15 februari 2009



We hebben de wekker niet heel erg vroeg gezet en stappen om een uur of 8 ons bed uit. We hebben allebei gelukkig goed geslapen en zijn lekker fit voor vandaag.

We nemen een ontbijtje in het hotel wat trouwens goed verzorgd en lekker smaakt. Je kunt het standaard (gratis) ontbijtje nemen (wat overigens meer dan voldoende is) of je kunt nog extra dingen tegen betaling bijbestellen. Wij houden het gewoon bij het standaardontbijt en zitten hier goed vol van.

Na te zijn uitgechecked nemen we de we naar chiricahua national monument. Zodra we het plaatsje Wilcox hebben verlaten rijden we langs een mooie weg door echt Arizona "prairie", prachtige velden met hier en daar een boerderij.

Als we bij het park aankomen begint de ranger bij de ingang van het park ons een heel verhaal te vertellen met wat we allemaal wel niet kunnen doen en wat we echt moeten zien.

We besluiten eerst naar heb bezoekerscentrum te gaan om te vragen of het veilig is om over de wandelpaden en trail te lopen (we zien hier en daar nog sneeuw liggen boven in het park..) Hier vertellen ze ons dat er inderdaad op sommige plekken nog sneeuw ligt en dat we dus wel uit moeten kijken. Ook worden we hier gewaarschuwd voor hertjes die zomaar uit de struiken de weg over kunnen komen...

We zijn nog niet weg van het bezoekerscentrum en inderdaad, daar loopt het eerste hertje al zo pardoes voor onze auto... we rijden gelukkig heel langzaam en dus kunnen we genieten van het beestje en het even rustig op de foto zetten.

Hoe verder we het park inrijden, hoe meer ik de "hoodoo's" als boven op de bergen zie, wat is het hier mooi zeg! Het is ook prachtig weer en dat werkt natuurlijk in ons voordeel!

We gaan eerst helemaal naar boven waar we werkelijk diep onder de indruk zijn van het prachtige uitzicht! Dit is onbeschrijfelijk mooi! 2 jaar geleden vonden we Bryce Canyon ook al zo mooi maar dit slaat voor ons echt alles!

We zien een bordje met Massai Trail welke naar een leuk uitkijkpostje lijdt. We nemen de trail en zitten allebei minuten lang doodstil van alles te genieten..

Dan lopen we de trail verder maar komen op een schaduwplek in de sneeuw terecht, het is hier echt verradelijk glad, uitkijken dus!

We lopen verder naar Echo Canyon, alle uitkijkpunten zijn via mooie wandelpaden verbonden, en genieten ook hier weer van de meest mooie en bijzondere hoodoo's. Vooral de Sugar Loaf vinden wij erg mooi.

Na al dit moois nemen we de weg weer terug naar beneden en kopen nog wat in het bezoekerscentrum.

Dan gaan we op we naar Tombstone. Onderweg nemen we bij Mc. Neal de Davisroad binnendoor. Het is een leuke weg maar we schrikken toch even als er een groot dood beest langs de kant van de weg ligt, als we dichterbij komen blijkt het een mountainlion te zijn, het is echt een naar gezicht!

Als we in Tombstone aankomen is het druk. We kunnen gelukkig de auto wel goed kwijt en lopen het hoofdstraatje in. Het is hier echt supertoeristisch, best een schril contrast met het park van net! Er lopen allerlei figuren in "klederdracht" en de postkoetsen met toeristen rijden af en aan.

We bekijken wat winkeltjes en kroegjes en een gunshop en besluiten dan om weer verder te gaan. Het is hier best leuk maar ons een beetje te druk! (het is presidentsday weekend en dat werkt ook niet echt mee heb ik het idee)

We komen langs Boothill graveyard en bekijken hier de graven met de bijzondere teksten.

Dan is het tijd om verder te gaan. De rit naar Benson is mooi met mooie landschappen.

In Benson gaan we eerst even wat eten want onze magen knorren echt van de trek!

Het wordt weer Denny's en het valt ons op dat hier veel "oudere" mensen zijn. Ook veel mensen die uit de kerk komen en hun lunch daar gebruiken, best grappig om te zien!

Als we uitgegeten zijn zetten we koers naar Tucson waar we op ons gemak een hotel zoeken. Er zijn veel afritten afgesloten door onderhoud aan de weg en we willen een beetje in de buurt van Saquaro overnachten en dus nemen we de Quality Inn. Het motel ligt we erg dicht bij de snelweg, gelukkig horen we er niet veel van. Onze kamer heeft een balkonnetje met een zitje waar we na even wat boodschapjes te hebben gedaan, lekker met een drankje gaan zitten. Het is heerlijk weer en genoeg te zien (of dit nu allemaal positief is...)

Ook vandaag kruipen we na 2 CSI afleveringen ons mandje in.



Maandag 16 februari 2009



Vandaag staan we ook weer vroeg op; we checken uit en gaan richting Saquaro; we rijden met een lage zon om half 8 al de loop over de dirtroad door het park. Het is best mooi maar op een of andere manier zijn we niet echt onder de indruk van al deze cactussen. De dirtroad op zich is wel grappig, het is in ieder geval weer eens wat anders als asfalt.

Over de loop rijden we ongeveer 45 minuten en dan gaan we richting Sonora Desert Museum. We gaan gelijk met de opening om 8:30 naar binnen en genieten van het nu al mooie weer.

Het is hier echt geweldig! Overal zijn de woestijndieren te zien en het park zelf is echt heel erg mooi en duidelijk aangelegd. Vooral de coyotes en de colibrie's vinden we geweldig om te zien. In de colibrievoliëre gaat er eentje bijna op Marcel zijn hoofd zitten. Die moet zich inhouden om niet instinctief om zich heen te gaan meppen en krijgt het hier enigzins benauwd van!

Na ruim 2 uur hier te hebben rondgelopen gaan we even wat eten en verlaten dan het park weer.

Voor deze middag staat Pima Air op het programma en met tom-tom vinden we dit museum makkelijk.

Ook hier is het trouwens weer druk. We kijken echter wel onze ogen uit bij alle mooie vliegtuigen die hier staan. Buiten is het best warm en heerlijk zonnig.

Als we uitgekeken zijn gaan we even een lekkere milkshake halen en gooien we de tank weer vol. We nemen de 10 west naar Yuma waar we vanavond willen gaan slapen. Als we daar aankomen hebben we pech..Bijna alle hotels zitten vol (en er zijn er veel!) We besluiten dan om dan maar door te rijden naar San Diego...we eten in GilaBend en gooien daar ook de tank even vol.

Als we bij de Imperial Sanddunes aankomen waait het daar verschikkelijk. Het is heel raar, van het een op het ander moment zitten we in een zandstorm! We hadden hier eigenlijk nog even willen stoppen maar het lijkt ons niet verstandig om gezandstraalt te worden als we hier uitstappen. En dus rijden we door.

Het weer wordt helaas slechter en slechter; de regen komt met bakken uit de hemel. Het wordt al langzaam donker en het is echt donker als we toch wel vermoeid van deze lange dag aankomen bij het Ramada hotel aan de rosecrans blvd. Hier hebben we 4 jaar geleden ook geslapen en ook nu kunnen we weer een mooie kamer voor een gunstige prijs krijgen!

We zijn echt moe en eten even een broodje maar gaan dan weer vroeg ons bed in.



Dinsdag 17 februari 2009



We hebben echt heerlijk geslapen na die vermoeiende dag van gisteren en genieten van het heerlijke ontbijt in het hotel.

Dan nemen we op ons gemak de auto naar de binnenstad waar we de auto op 6th str. voor $5,- de hele dag kunnen parkeren. We zetten de auto neer en gaan op ons gemak op verkenning in het gaslampquarter. Het is hier echt leuk! Er hangt een hele leuke authentieke sfeer en er staan prachtige (voor Amerikaanse begrippen) oude gebouwen.

Dan trekt de lucht weer helemaal dicht en begint het opnieuw erg hard te regenen.. We staan gelukkig onder een afdakje en kijken onze ogen uit naar al het publiek wat hier rondloopt en zwerft.. want dat valt op, er zijn hier echt veel zwervers..

Omdat het niet stopt met regenen gaan we even een Ross Dress 4 less binnen waar we een paar leuke dingen op de kop tikken. Als we dan buiten komen is het droog en na even lopen komen we zomaar bij een grote mall (Westfield Horton Plaza) terecht komen.

Het is een mooie mall waar we eerst even wat bij de Panda Express eten.

Na nog wat geshopt te hebben lopen we terug naar de auto en parkeren deze bij het vliegdekschip USS Midway. Het schip zelf bezoeken we niet maar we lopen we een stuk langs de haven. Er liggen hier mooie schepen en op een gegeven moment valt ons oog op een rondvaartboot waarmee je een rondvaart door de haven kunt maken. We boeken de vaart van 3 uur en gaan lekker in het zonnetje zitten die nu is doorgebroken.

De rondvaart is echt de moeite waard, we krijgen uitleg van het grote militaire gebeuren op North Island Nas en hoe al het materiaal daar beveiligd wordt. Ook zien we veel dieren waaronder pelikanen en zeeleeuwen die ook daar op pontons in het water leven. In de verte zien we het opleidingscentrum waar men dolfijnen opleidt tot mijnenzoekers.

Als we terugkomen pakken we de auto en rijden naar het Cabrillo national monument op de punt van San Diego. We maken hier een paar prachtige foto's bij zonsondergang en worden dan verzocht om het park te verlaten, ze gaan sluiten voor die dag.

We eten nog even wat bij Denny's om de hoek bij ons hotel en kijken voldaan terug op deze leuke en leerzame dag!



Woensdag 18 februari 2009



Vandaag staat de wekker niet vroeg en worden we om 8 uur wakker. We kijken naar buiten en zien dat het heerlijk weer is! Dit stemt ons al gelijk vrolijk.

Na ons ontbijtje in het hotel gaan we op ons gemak richting Sea World. Marcel merkt dat zijn batterijen van zijn camera bijna leeg zijn en daarom gaan we eerst even naar Vons om nieuwe te halen. Bij Sea World aangekomen zijn we weer op tijd binnen. Voordat alles opengaat wordt eerst weer het volkslied gespeeld en staat iedereen plechtig op. We bekijken het weer met grote ogen..

Dan joelt en gilt iedereen en rent naar binnen. Wij gaan eerst naar de Artic en genieten van de mooie beesten die ze hier hebben.

Dan nemen we de dolfijnenshow. Die is nog hetzelfde als 4 jaar geleden dus het verrassingseffect is wel een beetje weg. We gaan wat eerder weg zodat we weer op tijd zijn voor de zeeleeuwenshow. Ook deze is echt leuk!

Na deze show gaan we lekker wat eten en kijken dan bij de Petrules show. Leuk hoor wat ze allemaal met die honden en katten en andere dieren doen!

Dan is het tijd voor het hoogtepunt van vandaag: Shamu!

Het is een nieuwe show en bij een van de onderdelen kan ik mijn ogen niet droog houden, de muziek en de interactie tussen de trainster en de orka is zooo mooi!! Ik word volledig "getrickerd" en de tranen lopen over mijn wangen...zo ontroerd raak ik van het geheel.

Hierna gaan we nog door het park om de andere dieren te bekijken. Om ongeveer 15:00 verlaten we het park. Terug bij het hotel gaan we een stuk door de haven lopen en eindigen bij een hele leuke pizzatent: Pizza Nova. Hier doen we ons te goed aan knoflookbollen (heerlijk) en bier en een heerlijke pasta. We zitten hier echt heerlijk en kletsen met een van de serveersters die een oma in Nederland heeft en die alles van ons wil weten.

Na ruim 3 uur lopen we nog even wat door de haven om naar het hotel.

Ook vandaag slapen we weer vroeg.

Donderdag 19 februari 2009



Vandaag staan we wel weer vroeg op. We pakken alles weer in en nemen nog een lekker ontbijtje in het hotel. Als we zijn uitgecheckt rijden we door downtown naar Balboa Park/Zoo.

Het is pas 8:45 maar heerlijk weer!

Als we binnenkomen verbazen wij ons gelijk, wat is dit een mooi park! We gaan eerst naar de Koalabeertjes en lopen dan de looproute verder. Het is heuveltje op heuveltje af..pff. Maar wat een mooie en aparte dieren hebben ze hier. Wij lopen alles maar zien dan dat je ook met een tourbus door het park kunt..hahaha ach we zijn gezond en lopen lekker verder.

Bij de pandaberen treffen we het, er is er net een wakker, wat zijn deze dieren toch koddig!

Om een uur of 13:00 zijn we echt uitgekeken en gaan we via higway 1 richting LA. We komen langs Oceanside en Dana Point en via Newport Beach rijden we naar Huntington Beach.

Hier gaan we naar het Best Western Regency Inn. Het ontvangst is een beetje raar en de jongen achter de balie is aan het klooien met ons geld. Als hij bewust te weinig teruggeeft en we hem daar op aanspreken wordt hij een beetje boos en hebben wij het even helemaal gehad!

De kamer is gelukkig wel weer mooi en na alles te hebben neergezet gaan we naar het strand waar we bij JambaJuice een heerlijke smoothie halen.

We genieten van de pier en het heerlijke weer en de vele surfers die hier in het water hun kunsten laten zien.

We eten even bij Panda Express en doen wat boodschapjes. Ook kijken we even voor wat auto-onderdelen bij Krager autoparts.

In het hotel bellen we Peter even om af te spreken voor morgen.

Na weer een paar CSI afleveringen gaan we op tijd slapen.



Vrijdag 20 februari 2009



Vandaag hebben we een beetje uitgeslapen en eten een lekker ontbijtje in het hotel.

Dan gaan we naar een grote auto-onderdelenzaak Pepboys. Totaal onverwacht komen we hier Peter tegen! Na even te hebben bijgekletst nemen we afscheid en spreken af voor die middag.

We kopen een mooie autohoes en wat onderdelen voor onze nieuwe auto en gaan dan naar Sportchalet waar we een paar mooie shirts scoren.

We lunchen even bij Denny's en gaan dan weer naar het strand. Het is echt supermooi weer en we doen vandaag heerlijk rustig aan. We shoppen nog wat bij de winkeltjes bij het strand en gaan aan het einde van de boulevard op een bankje genieten van de zee. Dan zien we toch weer dolfijntjes langskomen! Zo schattig!

Dan rijden we naar Hein (Peter zijn oom) zijn huis in Huntington Beach. We gaan vandaag de auto's naar het verscheepbedrijf brengen die ze naar Europa brengt. Als we daar aankomen zijn Peter en Marting helaas al weg, het bedrijf blijkt een uur minder lang open dan ze dachten...

Met TomTom komen we ook op de plek van bestemming en blijken we er nog eerder te zijn dan zij! Na alle formaliteiten te hebben ingevuld worden de auto's achter het hek gezet, klaar om verscheept te worden. Het is natuurlijk altijd spannend, over een week of 8 zullen we ze weer zien.

Martin en Peter rijden met ons mee terug en we zetten ze af bij het autoverhuur station waar ze voor de laatste dagen nog een huurauto hebben. We nemen afscheid en spreken af voor morgenochtend bij de automeeting.

Vanavond eten we bij Olive Garden. Het eten is hier echt superlekker en het is een hele leuke en gezellige tent!

We gaan vandaag weer vroeg onder de wol, morgen gaat de wekker om 5 uur.



Zaterdag 21 februari 2009



We staan om 5 uur op en pakken alles in. We zijn nog te vroeg voor een ontbijtje maar dit geeft niet, straks halen we wel koffie en een broodje bij de meeting.

We gaan naar de hoek van Adams en Magnolia waar de Donut Derelicts elke zaterdagochtend een meeting hebben.

Het is druk en gezellig, er staan weer veel nieuwe en ander auto's in vergelijking met de vorige jaren. Het wordt steeds drukker en eindelijk treffen we Peter. Martin is niet mee, ze hebben gisteravond doorgezakt in een bar en hij was niet echt fit...

We lopen samen een paar rondjes over de parkeerplaats en kletsen nog wat bij over onze en hun belevenissen deze vakantie.

Om 09:30 nemen we afscheid; Martin en hij vliegen morgen weer naar huis.

Na de meeting gaan we nog even naar de Westminstermall waar we weer een extra koffer die we toch weer nodig hebben voor alle aankopen..

Dan gaan we weer richting Pomona. We eten onderweg nog wat en gaan weer naar hetzelfde hotel waar we de eerste nachten van deze vakantie hebben geslapen: Rodeway Inn.

We krijgen weer dezelfde kamer (na wederom een hartelijk ontvangst van de eigenaar)

Na nog wat geshopt te hebben eten we even wat bij Happywok en gaan dan op de galerij voor de kamer zitten. Het is een echte mengelmoes van gasten die best voor wat vertier zorgen..

Ook vandaag gaan de luikjes weer vroeg naar beneden, het is een lang dag geweest.



Zondag 22 februari 2009



Vandaag gaan we naar Nascar!

We staan op tijd op en checken uit. Bij Albertsons kopen we even een broodje en wat drinken en dan gaan we op weg naar Fontana naar de Autoclubspeedway waar we eerst onze kaartjes bij wilcall moeten ophalen.

Er is wat gezeur met onze parkeerkaart maar uiteindelijk hebben we alles compleet.

We parkeren de auto op onze plek en lopen dan op ons gemak naar de baan.

Buiten de baan staan weer allerlei vrachtwagens met allerlei merchandise van alle teams. Ook zijn er weer genoeg gratis goodies te scoren, de tas begint al weer aardig vol te raken!

We zien nog wat mooie gepimpte auto's van West Coast Costums (van pimp my ride) en kijken onze ogen uit bij de allernieuwste Camaro.

Als het tijd is om ons plekje op te zoeken zit er een familie met 2 kinderen naast ons. We raken in gesprek en het is voor hun de eerste keer dat ze hier heen gaan en ze zijn helemaal vol verwachting.

Omdat het voor ons de 2e keer is, vertel ik haar een beetje wat ze allemaal kunnen verwachten.

Na het volkslied en de straaljagers (dat blijft een kippenvelmoment, met militaire precisie wordt dit zooo goed getimed!) en de beroemde woorden "Gentleman start your engines!" gaat de race van start.

Het is een vrij tamme race met weinig cautions. De race duurt lang en op een gegeven moment rijden ze in het donker, dit is een prachtig gezicht.

Als de race is afgelopen gaan we snel naar beneden. We komen toch weer in een mensenmassafile waardoor we wel een uur erover doen om bij de auto te komen.

We zijn wel lekker snel weg door een gunstige parkeerplek en zijn snel op de snelweg die ons naar Balboa Island brengt.

We vinden ons hotel Little inn by the bay snel en hebben hier een mooie grote kamer.

Omdat we moe zijn en niet echt veel honger hebben nemen we even snel een broodje bij Subway en kijken nog wat televisie.



Maandag 23 februari 2009



Als we wakker worden horen we het al; het regent heel erg.
We balen echt als een stekker want we hadden ons erg verheugd op vandaag: een dagje Catalina Island! Maar we hebben echt geen zin om ons nat te laten regenen en besluiten daarom om niet te gaan.. Volgende keer maar beter.
Als ik uit de douche kom en mijn horloge omdoe zie ik dat het stilstaat en omdat ik niet "zonder tijd" kan moeten we dus op zoek naar een nieuw batterijtje.
We checken uit en besluiten om dit te gaan zoeken in de mall waar we al eerder waren: Mainplace Santa Ana.
We gaan via Macy's en daar is het nog steeds uitverkoop. We snuffelen wat rond en hebben al snel wat nieuwe shirts, broeken en een vest voor Marcel te pakken.
Omdat we nog niets hebben gegeten gaan we eerst even koffie en een lekker croissantje halen. Dan moeten we toch echt op zoek naar een winkel waar ze horloges verkopen, deze is snel gevonden maar verwijst ons door naar een winkeltje op de 1e verdieping en in na 10 minuten loopt mijn horloge weer voor nog geen $ 10,00.
We kijken nog wat rond en stappen dan in de auto om naar onze laatste slaapplek van deze vakantie te gaan: Huntingon Beach.
Omdat we vorige keer bij het Best Western bijna belazerd werden gaan we dit keer naar een ander motel, het wordt Howard Johnson. De vrouw achter de receptie is aardig en we krijgen een mooie kamer.
Deze laatste middag gaan we naar ons favoriete strand en pier van Huntington Beach en we nemen een lunch op een van de terrasjes. Het is weer genieten, het weer wordt gelukkig droger en na het eten lopen we heerlijk een stuk over het strand.
Terug in het hotel frissen we ons even op en gaan dan voor speciaal voor de laatste avond wederom naar Olive Garden. Het is op loopafstand van het hotel en dus kunnen we allebei een alchoholische versnapering nemen. Het eten is wederom super en de wijn en het bier smaakt er prima bij!
Na het eten lopen we naar het internetcafe om de hoek om ons in te checken voor de vlucht van morgen. Als dat klaar is gaan we na wat televisie te hebben gekeken weer lekker op tijd slapen, morgen wordt een lange dag.

Dinsdag 24 februari 2009

We hebben goed geslapen en slapen voor ons doen zelfs uit. Om een uur of 9 stappen we uit bed en pakken voor de laatste keer alle koffers in. Het past gelukkig allemaal prima en na alles voor de laatste keer in de auto te hebben gezet checken we uit.
Het ontbijt eten we dit keer in Sunny's restaurant, een leuk dinertje aan Beach blvd.
We gaan voor het uitgebreide ontbijt en het smaakt ons allemaal prima! De serveerster knoopt nog een praatje met ons aan en kan bijna niet geloven dat wij zoveel gezien en gedaan hebben in die 3 weken. Ze vind het jammer dat we al weer gaan (ja, wij ook!) en wenst ons een goede vlucht terug. Altijd leuk natuurlijk ;-)
Helemaal volgegeten gaan we highway 1 op richting Long Beach. We zetten de auto bij het strand aan de zuidkant van de stad en lopen ook hier weer een stuk over het strand, het is heerlijk weer en we genieten van onze laatste dag in deze omgeving.
Om een uur of 2 gaan we dan toch echt richting LAX en we nemen hiervoor ook weer highway 1, je komt hierbij door bijzondere wijken.. maar ook weer langs mooie stukjes LA.
De auto is zomaar weer afgegeven bij het Alamo en voor we het weten zijn de koffers al afgegeven en staan we bij de securitycheck. Ook dit is zo gepiept en we kijken nog even bij de winkeltjes in de gate. We kopen nog wat laatste dingetjes en gaan dan maar wachten op het moment dat we in mogen stappen. Ook deze keer weer een beroemde passagier; de boomlange (oorspronkelijk Nederlander) Carel Struyken, beter bekend als de enorme Lurch in The Adams Family zit ook op onze vlucht. Het is heel grappig, hij zit helemaal voorin (voor die lange benen natuurlijk) en heeft een hoed op. Als iedereen ligt te slapen zie je alleen hem met zijn hoed nog voorin...
De vlucht verloopt prima!
en dan is het zomaar
Woensdag 25 februari 2009

Ik heb goed geslapen op deze vlucht en voel me eigenlijk best fit na al die uren. Wanneer we Schiphol naderen komt de piloot met een bijzondere mededeling.."Er was een incident met een vliegtuig geweest dat naast de landingsbaan stond" en dat schiphol een tijdje gesloten was voor landingen maar dat wij wel toestemming hadden gekregen om te landen....
Toen we uit het vliegtuig naar de bagagebanden liepen viel het me al op dat het daar best rustig was. Na nog geen 10 minuten kwamen de koffers al! Dat is echt nog nooit gebeurd! Ook stond er geen douane bij de koffercontroles en konden we zo doorlopen. (ook wel eens fijn voor een keer!)Toen een vriend van ons met de auto aankwam en vertelde wat er nou echt was gebeurd, waren we eerst alleen maar verbaasd en toen toch wel geschrokken! Eenmaal op de snelweg heb ik wel 20 ambulances gezien, niet echt prettig...We hebben niets kunnen zien vanuit het vliegtuig omdat het heel erg bewolkt was (en je er natuurlijk ook niet op let...).
Pas thuis op tv besefte we wat er met het Turkish Airline toestel was gebeurt en dat er mensen overleden waren bij deze klap.
Al met al een rare thuiskomst..

We hebben ook van deze vakantie weer heel erg genoten en kijken uit naar de volgende keer!

Marcel en Manon